Szablon:Polityk infobox Andrzej Ostoja-Owsiany (ur. 16 czerwca 1931 w Warszawie, zm. 9 kwietnia 2008 w Łodzi) – polski polityk, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm II kadencji, senator RP IV kadencji.
Życiorys[]
W latach 1943-1945 był łącznikiem Armii Krajowej o pseud. "Jędruś". Od 1945 do 1947 walczył jako żołnierz Konspiracyjnego Wojska Polskiego w oddziale Stanisława Sojczyńskiego ("Warszyca").
W 1957 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. Był jednym z przywódców Związku Młodych Demokratów, działaczem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, członkiem Rady ZINO, współzałożycielem Konfederacji Polski Niepodległej. Wielokrotnie nękany i szykanowany przez SB.
Od 1950 pisywał opowiadania dotyczące okresu okupacji i walk partyzanckich. Jest też autorem powieści science-fiction Aspazja (1958) i Zielona planeta (1973). Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W latach 1990-1994 był pierwszym niekomunistycznym przewodniczącym Rady Miejskiej w Łodzi[1].
Po udzieleniu przez Sejm wotum nieufności rządowi Hanny Suchockiej 28 maja 1993 został zgłoszony został przez KPN jako kandydat na premiera, która to kandydatura została w dniu następnym uznana przez Prezydium Sejmu za niezgodną z regulaminem i niekonstytucyjną.
Od 1993 do 1997 sprawował mandat posła na Sejm z listy KPN. Następnie do 2001 zasiadał w Senacie, będąc wybranym w województwie łódzkim z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W latach 2002-2006 był radnym Łodzi z komitetu Jerzego Kropiwnickiego, w 2006 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję.
23 marca 2007 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 10 kwietnia 2008[2]. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Szablon:Przypisy